Tamarindo II

Tja, hoe langer ik hier in Tamarindo ben, hoe erger het hier wordt. Kan echt niet gewoon worden aan de anarchie die hier heerst. Zoals afgelopen nacht, Hotel Best Western heeft een discotheek die enkel op vrijdagavond open is. Maar het is open lucht discotheek en de muwiek was echt niet te harden. Met twee hoofdkussens op mijn oren en ik ben al een beetje doof, het was alsof ik in de disco zelf zat. En nee hoor, geen goede muziek, maar van dat gebonk. Ik werd gek, heb het twee uur volgehouden, ben dan naar de receptie gestapt en daar zeiden ze me doodleuk dat men er niets aan kon doen. Nog gekker werd ik. Nog een uurtje proberen slapen en terug naar de receptie. Ik ging Camino Travel al bellen om mij twee dagen vroeger naar Arenal te laten vertrekken. Net toen kwam de bazin, samen met een inspecteur van het ministerie van toerisme binnen en zagen mij te keer gaan. Nadat ze mij kalmeerde en de bazin me vertelde dat ze die problemen al jaren heeft en dat net daarom die inspecteur er was. Dan met die inspecteur naar de baas van de Best Western, een Amerikaan weeral, om te eisen de muziek te verlagen. Diene gringo werd lijkbleek en dimde de muziek. Daarna in de bar van ons hotel samen met die inspecteur, zijn vrouw en de bazin samen met haar man, een Canadees die al jaren Costa Rica woont, Tequila zitten drinken. Affijn om 1u30 in bed gerold. Maar laat 1 ding duidelijk zijn, het land wodt naar de hel gebracht door de Amerikanen, die het beschouwen als een soort speeltuin waar zij de regels opstellen. Maar gelukkig zijn de Tico's aangenaam en lachen altijd. Behalve de bank bewakers dan, die lopen met geladen shotguns rond alsof er elk moment een overval kan gebeuren.